Obyś żył w ciekawych czasach...

… mam wrażenie, że w takich właśnie żyję. Jednak by zrozumieć sens tych słów trzeba przeczytać Świat Dysku Pratchetta i odkryć „drugie dno” ukryte pod powierzchnią niby zwyczajnego humoru... Polecam.

Rzecz o męskiej przyjaźni, emigracji i sensie powrotu... Niekoniecznie w takiej właśnie kolejności...

Niewątpliwie ciekawe to czasy w jakich żyję. Wczoraj, 26.10.2015 obudziłem się w nowej Polsce, tak przynajmniej mówi, grzmi wręcz wielu ludzi, Polaków. Ale autobus rano spóźnił się tak jak zwykle, tak jak zwykle pojechałem do pracy, zjadłem takie samo jak zwykle śniadanie, wypiłem kawę (smakowała tak samo jak w piątek), wieczorem wróciłem do domu, kot przywitał mnie dokładnie tak samo jak robił to już kilka miesięcy wcześniej, wypiłem piwo, smakowało zwyczajnie. Co się więc zmieniło? Podobno wszystko, tak mówią media, a kim ja jestem, by im nie wierzyć... Że jestem ignorantem? Wszystko na ten temat napisałem w Krótkiej improwizacji na temat polskich elit rządzących, zdania nie zmieniłem, choć przyznaję, cały czas żyje we mnie nadzieja...

… że kiedyś ludzie zaczną wracać. Nie dzisiaj, nie jutro, nawet nie za rok czy lat dziesięć, nawet nie Ci którzy spakowali walizki i wyjechali, może ich dzieci, może ich wnuki... I mam nadzieję, że nie będą wracać jedynie w „trybie wycieczki”... Co dzisiaj mam powiedzieć wszystkim swoim znajomym rozsianym po wszystkich kolorach mapy?

Miało być o przyjaźni... Napisałem Zmianę Klimatu, list do przyjaciela w USAch. Dziwna jest ta męska przyjaźń, dziwna przynajmniej dla tych którzy jej nie poznali, a rzecz to bezcenna. Nie wymaga codziennego kontaktu, nieustannego podsycania rozmowami o niczym, po prostu jest, i zdarza się rzadko, tym bardziej jest cenna, choć ta prawdziwa nie wymaga sztucznej pielęgnacji. Przyznaję... głupio mi samemu siedzieć w RE na Małym Rynku, ale... nie wracaj Jeszu.

Iguś... Małgoś... Ania... Patryk... Daniel... Wasze zdrowie :)

krzysiek banita kargól