na rogu mojej ulicy stoi stary dom
drewniane schody pod stopami skrzypią
chcą opowiedzieć coś
to tutaj para młoda przeżywała swą pierwszą noc
to tutaj poznawała pierwsze burze i sztormy
co dnia
te stare ściany pamiętają wciąż
o ludziach których nie ma już
w tym starym domu czuję zapach tych
co żyli i kochali się w nim
te stare ściany pamiętają wciąż
o rzeczach które przeszły już
w tym starym domu ciągle tkwi
niedowierzanie, że już
nie ma ich

i nagle słyszę obok jakiś głos
na górce, w pokoju dla dzieci poruszyło się coś
biegnę więc szybko po schodach i otwieram drzwi
to tylko stary wiatr przyjaciel
szuka znajomych swych
te stare ściany pamiętają wciąż
o ludziach których nie ma już
w tym starym domu czuję zapach tych
co żyli i kochali się w nim
te stare ściany pamiętają wciąż
o rzeczach które przeszły już
w tym starym domu ciągle tkwi
niedowierzanie, że już
nie ma ich

i nagle słyszę w sobie jakiś głos.
przy kominku, pod ścianą pojawia się coś.
dwoje starych ludzi spokojnie tam śpi,
a stary pies przyjaciel przygląda się im.
wychodzę tak po cichu, by nie zbudzić ich.
wiem, że już tu nie wrócę, nie chcę przeszkadzać im
w tym starym domu życie ciągle się tli
choć tabliczkę na drzwiach
dawno zjadła
rdza.