spotkałem dzisiaj anioła.
na rogu ulicy samotnie stał.
choć nie miał skrzydeł, wiem,
był aniołem. w oczach miał
smutek jakiś. i żal.

znoszony płaszcz, szklisty wzrok
wpatrzony w okno wystawy.
skrzydła w lombardzie zastawił
za grosz. mówił:
- mało używane.

kapelusz czarny rzucił
u stóp, napis tekturą krzyczał:
"do pracy każdej najmę się
za kąt. na aniołowanie
już nie ma popytu."

czy zmókł na deszczu, czy może
ktoś do domu odważył się wpuścić?
nie wiem! odszedłem w noc. na
aniołowanie wszak nie ma popytu.